Aşk sadece yaşadığımız dönemde mi karşımıza çıkar ? Zamanın başka bir akışında olabilir mi ? Bir gün bir fotoğraf görürsünüz. O fotoğrafta tanıdık hisler vardır. Bir insanla tanışırsınız size bir yerden tanıyormuş hissi veren. Ruhsal boyutta sanki zaman geçirmişsinizdir. Bu hayatta değilse bile zamanın bir yerinde.
Hikaye 1980 yılında geçer. Robert genç, yakışıklı ve başarılı bir oyun yazarıdır. 8 yıl önce bir gün, bir parti sırasında yaşlı bir kadın elinde bir cep saatiyle ona yaklaşır. Saati eline bırakıp ona ''Bana geri gel'' diye fısıldar ve şaşkın bakışlar arasında ortadan kaybolur. Robert bu saati 8 yıl boyunca cebinde taşır. Bir gün tesadüfen Grand Hotel'de kalması gerekir. Bu otel onun için dönüm noktası olacaktır. Otelin tarihi eşyaların ve fotoğrafların olduğu bölümünde öylesine dolandığı bir anda o fotoğrafı görür. Güzeller güzeli genç bir kadın. Görür görmez onu bir yerden tanıdığını hisseder. Bu his öylesine büyüktür ki hemen araştırmaya başlar. Otelin görevlisinden (ki görevli Robert'ı bir yerden tanıyordur) isminin Elisse Mckene olduğunu öğrenir. Hakkında araştırma yapar. Yaşadığı evi ziyaret eder. Artık hayatta olmadığını öğrenir.
Robert 1980 yılındadır, genç kadın ise fotoğrafı 1912 yılında Grand otelde yaptıkları bir gösteride çekilmiştir. Robert kendi zamanından olmayan bu kadına aşık olmuş, hakkında her şeyi öğrenmiştir. Ona ulaşmak için 1912 yılına gitmek ve o gösteri gecesi orada olmak için bu tarihi belirler. Telkinlerle bir süre çabalar, sonuç vermiyor gibi hissettiği bir anda otelin görevlisi yaşlı adamdan geçmiş otel kayıtlarına ulaşır. Tam da o gece kalan misafirler arasında kendi adını da görünce orada olduğuna kendini, bilinçaltını inandırır. Tekrar yaptığı meditatif telkinler bu kez işe yarar. Kendini 1912 yılında bulur. Bundan sonrası harika bir aşk hikayesi. Elisse ile tanışır. Ona hayatının aşkı olduğunu kanıtlar. Grand oteldeki gösteri sonrası Robert sahne arkasına gittiği anda Elisse Robert'ın aşık olduğu o fotoğrafı çekinmek üzeredir. Kadrajlanırken aslına Robert'a bakar, aşık gözlerle...
Kahramanımızın 1980 yılına geri gelmesiyle ve otel odasında bitkin bir halde bulunup ardından ölümüyle film son bulur. Elisse ne olduğunu anlayamaz. Elinde Robert'a ait bir cep saatiyle 1912 de kalır. 1978 yılına kadar Robert'a ulaşmak için çabalar ve o her şeyin başladığı partide saati sahibine verir. Film finalinde Elisse ve Robert'ın ruhları başka bir boyutta el eledir, yani mutlu sonla biter.
Hikayede aynı isimlerin olması ve aksesuar olarak saat kullanılması akıcılık için ve izleyenin bağlama yapabilmesi için kullanılmış. Saat ayrıca farklı zamanlarda yaşayan bu ruhların aynı hayatta bir arada olmayışlarının simgesi.
Hikayede mantık eksiklikleri olsa da filmin yapıldığı yıla göre izleyenlerde değişik bakış açılarının açılmasına neden olan nadir filmlerden.
Ben böyle bir hikayeyi reenkarnasyon ile açıklıyorum. Aynı beden, aynı isim aynı saat bunların önemi yok. Bunlar sadece filmdeki objeler. Böyle bir hikaye gerçekte var olabilir. İki ruh yaşadıkları hayatta birbirine aşık olmuş olabilir. Sonrası her iki ruh için de başka hayatlardır. Bu hayatlarda farklı bedenlerde ve farklı isimlerde karşılaşabilirler. Hayatlardan birinde birbirlerine delicesine aşık olan ruhlar bu karşılaşmada birbirini nasıl tanımaz?
Zamanın bir yerinde buluşmak üzere sözleşmiş aşklar vardır ve gerçektir. Sözleştiğinizi o ruhla karşılaşana kadar bilmezsiniz. Ruhumuzun derinliklerinde olanı bir görebilsek.
Farklı bakış açıları katan güzel filmlerde görüşmek üzere...
Sevgiyle.
0 yorum:
Yorum Gönder