Çocukken ne kadar kolay severdik. Saf bir kalple henüz kırılmamış, hayal kırıklığına uğratılmamış tertemiz, sınırsız hislerle severdik. Sonunu düşünmeden, korkmadan. Oysa zamanla önce annesinden - babasından veya diğer aile bireylerinden daha sonra arkadaşlarından her çocuğun yüreği kırılmayı ve yarı yolda bırakılmayı, hayal kırıklığı duygusunu yaşamayı öğrenir. Her defasında kalbini daha zor sevmeye ikna eder olur zamanla, korkarak yaklaşır.
Bu güne kadar sevdiklerimiz tarafından kaç kere bu duygulara maruz kaldık kim bilir. Hayatta eşimizi ve aşık olacağımız kişileri seçerken de geçmişten yardım alıyoruz. Kafamızda bir sevme sevilme kalıbı oluyor. O kalıba uyan insanları ya da o frekansa yakın insanları algıda seçicilik gibi özellikle kalbimize daha yakın hissediyoruz. Yani belki de çocukken beynimizde sevgi demek böyle bir şey, içinde hayal kırıklığı olması normal, yada beni kırabilir, üzebilir ama tüm bu hisler sevgiye dahil diye bir tanımlama yaptıysak, kalan hayatımıza da bu tanımla devam ediyoruz. Ne kadar korksak da bilsek de sonunun acı vereceğini tanımımız bu olduğu için benzer tip insanlarla benzer döngüler yaşar dururuz. Tanımımız olumlu da olabilir, gayet sağlıklı bir kalıbımız oluşmuş da olabilir. Böyle ise ne mutlu. Ancak ruhunuz huzurla o kişiyi bulduğunu hissedemediyse henüz bir şeyler yolunda değil demektir.
Her şeyin değişeceği, döngünün kırılacağı nokta ise fark etmek. Tüm yaşadığınız ilişkilere bakarsanız, şikayet ettiğiniz durumlar benzer bir grupta toplanır. Birinde ilgisizliği hissetmişsinizdir (belki küçükken ailenizden yeterince ilgi görmediğinizden), birinden sözlü yada fiziki şiddet görmüşsünüzdür (belki ailenizde anne-baba arasında sözlü veya fiziksel şiddet varsa), belki aldatılmayı deneyimlemişsinizdir. (Yine anne-baba arsında yada yakınınızda tanık olduğunuz bilinçaltında sevgiye dahil edebildiğiniz bir durum)
Tüm bunlar sizin oluşturduğunuz sevgi kalıbına dahil olsa da etrafınıza baktığınızda çok daha mutlu ve dengeli ilişkiler sizin ilişkinizde bir şeylerin yanlış gittiğini hissettirmeye başlar. O dört dörtlük ilişkileri görmeseniz de ruhunuzda bir şeylerin yanlış olduğunu hissedersiniz.
Böyle bir durumu ilk fark ettiğinizde yapmanız gereken geçmişe bir bakmak olmalı. Neleri doğu kabul etmişsiniz ? Hangi durumlar sevgi tanımınızda yer alıyor ve gerçekten olması gereken bu mu ? Sevgi tanımını tekrar yapın. Oturup düşünün, yazın gerekirse, yeni baştan bir tanım yapıp onu doğru kabul edin. Hatayı fark edip doğruyu yaşayın. Her şeyden önemlisi de kendinizi ve kalbinizi her şeyden daha çok sevin. En doğru sevgiyi hak ettiğinize inanın.
Bu farkındalıkla ilişkileri sürdürdüğünüzde, karşınıza gelen herkesin o doğruya ulaştıran birer basamak olduğunu da fark edersiniz. Her basamakta daha fazla yaklaştığınızı bilirsiniz. Yolunda gitmeyen şeyler olduğunda daha son basamakta olmadığınızı anlayıp yola devam etmek gerektiğini bilirsiniz ve kızmazsınız kimseye. Çünkü her şey o son basamakta aşkla, sevgiyle ve huzurla karşılaşabilmeniz için.
0 yorum:
Yorum Gönder